Martyna Ylfa er frá Póllandi en hef­ur bú­ið á Ís­landi í tíu ár. Martyna var sam­bandi með ís­lensk­um manni sem beitti hana of­beldi í lang­an tíma. Ein þekkt­asta að­ferð­in til að ná stjórn í of­beld­is­sam­bandi er að brjóta nið­ur mak­ann, þannig að hann treyst­ir ekki sjálf­um sér leng­ur og telji sig ekki verð­ug­an ham­ingju og heil­brigð­ari fram­komi. „Mér leið eins og ég hafi hitt sálu­fé­lag­ann minn. Þetta byrj­aði mjög hratt og hon­um fannst allt sem ég gerði flott, föt­in mín, allt sem ég sagði og gerði var svo æð­is­legt,” seg­ir hún í þætt­in­um og bæt­ir við að eft­ir smá tíma að þá breytt­ist það og hann fór að brjóta hana nið­ur. „Flót­lega hrundi sjálfs­traust­ið mitt og mér leið eins og ég mætti ekki segja neitt, ég mátti ekki spur­ja margra spurn­inga. Ég vissi al­veg þeg­ar hann var reið­ur og hann sýndi mér svona hvað hann gæti gert, að hann gæti meitt mig ef hann myndi vilja það”.

Lís­bet varð ólétt 19 ára og eign­að­ist barn­ið fjór­um dög­um fyr­ir út­skrift en hún út­skrif­að­ist úr FSu. Hún varð fyr­ir kyn­ferð­isof­beldi sumar­ið fyr­ir frama­halds­skóla og var með ger­and­an­um í skóla hálfa skóla­göng­una “Ég þurfti að setja fé­lags­líf­ið mitt á pásu af því að hann var þarna” seg­ir Lís­bet í þætt­in­um og seg­ir FSu ekki hafa tek­ið á mál­inu og hún hafi þurft að mæta ger­anda sín­um á göng­un­um. Lís­bet var greind með þung­lyndi, kvíða og áfall­a­streiturösk­un og í kjöl­far­ið varð hún ólétt 19 ára. „Ég grét alla daga útaf van­líð­an og ég náði ekki að tengj­ast stelp­unni minn […] Mér fannst hún eig­in­lega bara fyr­ir,“ Seg­ir hún í þætt­in­um og bæt­ir við að henni hafi lið­ið eins og hún væri öm­ur­leg móð­ir. „Þeg­ar ég var bú­in að fæða að þá fékk ég ekki þessa til­finn­ingu að ég væri glöð að sjá barn­ið mitt, hún var lögð á bring­una á mér og ég hugs­aði bara: hvað nú?“