Hvað er langt síðan ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur tók við? Mánuður? Þrjár vikur?
Ríkisstjórnin þar sem Katrín og VG ætluðu að temja Sjálfstæðisflokkinn.
Ríkisstjórnin þar sem átti að sýna fram á að með góðvild og rökum væri hægt að breyta Sjálfstæðisflokknum úr grimmri og undirförulli forynju í mjúkan malandi kettling.
Alla vega, hvort heldur það eru þrjár vikur eða fjórar síðan Katrín stóð brosmild á tröppum Bessastaða innan um ráðherra Sjálfstæðisflokksins, þá hefur flokkurinn nú þegar sýnt sitt rétta eðli.
Kettlingurinn er farinn að klóra, dýrið er afundið.
Sigríður Andersen dómsmálaráðherra dæmist hafa brotið lög, og ekki hvaða lög sem er, heldur lög um sjálft dómskerfið í landinu.
Málið snýst því um eitt viðkvæmasta svið stjórnsýslu í lýðræðisríki en Sigríður óð yfir það á skítugum skónum.
Hún ætti vitaskuld að segja umsvifalaust af sér.
En í allra minnsta lagi ætti hún að sýna svolitla auðmýkt.
Nei, ekki Sigríður. Ekki ráðherra Sjálfstæðiflokksins.
Hún var bara með gorgeir.
Og lýsti því yfir að hún væri nú ekki sammála dómi Hæstaréttar!
Hún lætur sér ekki duga sem dómsmálaráðherra að grafa undan trausti fólks á hinum nýja landsrétti, með því að skipa í hann fólk að eigin geðþótta, heldur ætlar ráðherrann nú að grafa undan Hæstarétti líka.
Og svo kom Bjarni Benediktsson í sjónvarpið á stysta degi ársins og tjáði sína skoðun á þessu.
Og þar sýndi hrokagikkur Engeyjarættarinnar sitt rétta andlit.
Kominn úr græna vestinu sem hann notaði til að ganga í augun á VG.
Kominn úr ham hins mjúka kettlings.
Um er að ræða grafalvarlegt mál, sem stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis ætlar að kanna sérstaklega, og það að vonum.
En hvað segir Bjarni?
Eftir að hafa lýst sérstöku trausti sínu á Sigríði Andersen þá segir hann:
„Síðan er málið eitthvað til skoðunar í stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd, sem er að hefja einhverja athugun á því hvort það er eitthvað frekar til að læra af málinu, ef ég hef skilið það rétt.“
Hrokinn er ótrúlegur.
„... eitthvað til skoðunar ... einhverja athugun ... hvort það er eitthvað frekar ... ef ég hef skilið rétt.“
Bjarni hefði alveg eins getað rekið út úr sér tunguna framan í þá sem hafa áhyggjur af valdníðslu ráðherra í þessu alvarlega máli.
Og svona sýnir hann sitt rétta andlit aðeins þrem fjórum vikum eftir að hann þóttist af öllum mætti ætla að reyna að verða góður refur.
Hann þarf náttúrlega ekkert að látast lengur.
VG er komið í hnapphelduna, og Bjarni treystir á - eins og allan tímann var ætlunin - að flokkurinn hafi brennt allar brýr að baki sér gagnvart miðju- og vinstriflokkum og eigi ekki annars úrkosti en láta Sjálfstæðisflokkinn yfir sig ganga.
Svo Bjarni getur sagt og gert það sem honum sýnist.
Til lukku VG.
Athugasemdir