Á dauða mínum átti ég von en ekki því að þingflokkur, þar sem þær sómakonur Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir eru fremstar meðal jafningja, skuli nú búa sig undir að setja ofan í við þingmennina Andrés Inga Jónsson og Rósu Björk Brynjólfsdóttur fyrir þá ósvinnu að vilja ekki styðja dómsmálaráðherra sem hefur vaðið á skítugum skónum yfir dómskerfið í landinu.
Annað verður ekki lesið út úr frétt í Fréttablaðinu í morgun þar sem Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir þingflokksformaður VG lýsir því hvað þau Andrés og Rósa séu „svolítið erfið og hafa verið það og það er ekkert nýtt“. Og boðað er að í næstu viku verði málið tekið fyrir á þingflokksfundi.
„Erfiðleikarnir“ sem fylgja þeim eru sem sé þeir að þau tvö vildu ekki lýsa trausti á Sigríði Andersen eftir hervirki hennar í landsréttarmálinu. Það var auðvitað sjálfsögð afstaða, enda öllum ljóst að brútalismi Sigríðar hefur stórskaðað réttarkerfið í landinu, en því miður höfðu Andrés og Rósa ein allra stjórnarþingmanna hugrekki til að láta samvisku sína ráða.
Ljóst er að þau eru komin í ónáð í þingflokknum og Bjarkey gerði meira að segja tilraun til að kalla inn varaþingmann fyrir að minnsta kosti Rósu þótt hún hefði sjálf alls ekki óskað eftir því.
Lágkúrulegast af Bjarkeyju er þó að gefa í skyn að afstaða Andrésar og Rósu til þess hvort varaþingmenn séu kallaðir inn fyrir þau snúist í raun um hvort þau sjálf fái laun í fáeina daga eða ekki.
Það er hin sama Bjarkey og barmaði sér yfir því í útvarpinu að aukagreiðslur til hennar sem alþingismanns væru ekki nógu háar til að standa undir því að hún keypti sér íbúð.
Athugasemdir