Árið 1975 stóð Unnur Berglind Friðriksdóttir með móður sinni í Bankastræti og mótmælti. Það var í fyrsta sinn sem kvennaverkfall, eða kvennafrí eins og það var kallað þá, var haldið. Í dag, 48 árum eftir að Unnur stóð við hlið móður sinnar og krafðist launajafnréttis, mun hún standa á Arnarhóli með þúsundum annarra kvenna og kvára. Og þó að tæp hálf öld sé liðin frá fyrsta verkfallinu og ýmislegt hafi áunnist í baráttunni eru kröfurnar af svipuðum toga og þær voru þá: Jöfn kjör óháð kyni. 

Unnur Berglind er formaður Ljósmæðrafélags Íslands. Hún vinnur þessa dagana að því að koma í veg fyrir að grunnlaun ljósmæðra sem starfa hjá stofnunum ríkisins verði lækkuð.  

„Ég er eiginlega bara að verða fyrir vonbrigðum aftur og aftur,“ segir Unnur Berglind.

Hún er orðin þreytt á því að berjast við ríkið …