Það er athyglisvert að lesa grein Þóru Kristínar Ásgeirsdóttur þar sem hún reynir að verja vini sína og núverandi stjórnendur Eflingar sem nú eru í miklum vandræðum í málatilbúnaði gegn starfsmönnum sem þau hafa flæmt úr starfi eða í veikindi. Þóra Kristín gerir enga tilraun til að leiða fram sannleikann og orsakasamhengi í málinu. Eini tilgangur greinarinnar er að sverta mannorð starfsmanna sem núverandi forystumenn hafa bolað út af vinnustaðnum. Tilgangurinn helgar meðalið.
Þóra Kristín leitar engra upplýsinga. Fjárfestingarstefna Eflingar byggist á lögum félagsins og samþykktri fjárfestingarstefnu. Stjórn félagsins fer með ábyrgð og framkvæmd hennar. Allar fjárfestingar fyrri stjórnar voru gerðar að ráðleggingum sérfræðinga þar sem bann við áhættufjárfestingum er rauður þráður. Stjórnin mun væntanlega svara fyrir sína ábyrgð. Grein Þóru Kristínar sneiðir vísvitandi fram hjá þessum staðreyndum en bendlar fyrrum skrifstofustjóra og fjármálastjóra við atburðarás í Gamma sem hófst fyrir nokkrum mánuðum, löngu eftir að þessir starfsmenn voru flæmdir af skrifstofum Eflingar. Starfsemi Gamma og Kviku er þess vegna okkur algjörlega óviðkomandi. Tilgangur Þóru Kristínar er augljós.
„Kjarni málsins er sá að starfsmenn Eflingar sem bolað var úr starfi eða í veikindi, leita réttar síns gagnvart harðskeyttum atvinnurekanda“
Kjarni málsins er sá að starfsmenn Eflingar sem bolað var úr starfi eða í veikindi, leita réttar síns gagnvart harðskeyttum atvinnurekanda sem svífst einskis til að koma á þau höggi. Stjórnendur Eflingar þola ekki þessa réttindabaráttu og hafa skáldað upp kröfugerð sem aldrei hefur komið fram. Af hverju? Jú, vegna þess að þau neita að setjast niður og semja við starfsmenn um leið og þau bola fleiri og fleiri starfsmönnum út af vinnustaðnum.
Í langri grein Þóru er eitt sannleikskorn. Að öðru leyti er hún röng frá upphafi til enda. Efling fjárfesti vissulega í verðbréfasjóðum á vegum Gamma en eingöngu í verðbréfasjóðum Gamma sem endurfjárfestu í ríkistryggðum skuldabréfum þannig að engar líkur voru á því að inneign í slíkum verðbréfasjóði myndi tapast.
Þess vegna er það ekki rétt sem fram kemur í greininni að fjármunir hefðu tapast ef núverandi stjórnendur Eflingar hefðu ekki fært þá frá Gamma. Þessir fjármunir voru aldrei í þeim verðbréfasjóðum Gamma sem nú hafa verið færðir niður, enda banna lög Eflingar að fjárfest sé í slíkum sjóðum.
Eigið fé Eflingar var í árslok 2018 tæpir þrettán milljarðar. Fullyrða má að Efling sé eitt fjárhagslega sterkasta stéttarfélag landsins. Það hefði ekki gerst ef þáverandi forysta félagsins, fjármálastjóri og skrifstofustjóri hefðu ekki alla tíð forðast ævintýramenn hjá fjárfestingarsjóðum og aðra þá sem sótt hafa í sjóði Eflingar.
--
Athugasemd pistlahöfundar
Af því fyrrverandi stjórnendur gera mikið úr vináttu minni við núverandi stjórnendur Eflingar, þá má segja að ákveðin lágmarksáhætta fylgi þeirra vináttu, Viðar Þorsteinsson hef ég aldrei séð eða talað við, Sólveig Anna er kunningi minn, við heilsumst á götu, en því fer fjarri að við séum nánar vinkonur eins og gefið er í skyn,
Það er vissulega vont að einhverjir hafi misst vinnuna eða orðið sárir í deilum innan verkalýðsfélagsins en sú ófrægingarherferð sem hefur staðið yfir gegn núverandi stjórnendum gagnast ekki fólkinu í hreyfingunni fremur en viðskipti við Gamma. Varðandi starfslokagreiðslur og kröfur þar um er ég að vitna í það sem hefur komið fram opinberlega frá stéttarfelaginu. Þau Þráinn og Kristjana verða að leiðrétta það þar ef það er rangt. Það væri þó áhugavert að heyra frá þeim sjálfum hvaða kröfur þau eru með ekki síst fyrir félagsmenn Eflingar sem hafa bara lögbundinn uppsagnarfrest þegar þeir missa vinnu.
Ég hafði ekki upplýsingar um hvaða sjóðir nákvæmlega væru undir í þessum viðskiptum við Gamma en það er vissulega gott að það voru ekki sjóðir með hámarksáhættu. Mér finnst þó fyrt og fremst ósmekklegt eins og flestum öðrum að verkalýðsfélag lægst launaða fólksins láti Gamma ávaxta peningana sína, Fjárfestingafyrirtæki sem rekur leigufélag sem okrar á félagsmönnum sem eru láglaunafólk.
Um það fjallar pistillinn af mestu leyti þótt ég varpi upp möguleikanum á því að féð gæti verið undir í þeim sjóðum sem hafa tapað mestu á undanförnu. En það kemur hvergi fram í yfirlýsingunni hvort þessir fyrrverandi stjórnendur telja viðskiptasamband við Gamma, smekklegt, að teknu tilliti til fólksins í félaginu.
Samkvæmt yfirlýsingu stjórnendanna er þetta þó rangt mat, þar sem einungis eitt sannleikskorn er í greininni. Það er að Efling hafi fjárfest í verðbréfasjóðum Gamma. Við því er þó ekkert að segja nema það að Það er leiðinlegt að þau komi ekki auga á það sem flestum öðrum er augljóst.
Þóra Kristín Ásgeirsdóttir
Athugasemdir