Seinfeld er kominn á Netflix. Það var mikill hvalreki (með golfkúlu í blástursopinu) fyrir grínáhugafólk þegar þættirnir birtust á efnisveitunni fyrr í mánuðinum. Seinfeld þóttu marka straumhvörf þegar þeir birtust fyrst árið 1989 og æ síðan hafa þeir verið fasti í lífi margra. En hvers vegna eru þættir sem komu út fyrir meira en 30 árum enn í deiglunni? Svarið er að Seinfeld er einn af þessum sjaldgæfu þáttum sem aðdáendur geta horft nær linnulaust á. Friends, Simpsons og seinast The Office eru á þessum sama stalli og hafa efnisveiturnar bitist hart um þessar gamansteikur. Verðmiðinn fyrir Seinfeld endurspeglar mikilvægi þáttanna fyrir Netflix: 64 milljarðar króna, takk fyrir. „That’s a lot of potatoes.“
Nú eru margir að hámhorfa á þættina og margir skrifa um áhorfið jafnóðum á Twitter. Það sem mér finnst merkilegast að fylgjast með eru viðbrögð þeirra sem eru að horfa í fyrsta sinn. Í mörgum tilvikum er þetta fólk sem fæddist eftir að þættirnir runnu sitt skeið á enda. Hvað finnst unga fólkinu á Twitter, þessari réttsýnu og woke kynslóð um þætti sem fjalla um frekar illa innrætt fólk að hegða sér á hátt sem er oft alveg skammarlegur? Þau eru toxic, incels. Það ætti að cancella þeim.
Seinfeld opinbera kynslóðabil hjá fólki sem er sjaldan sammála. X-kynslóðin, upphaflegi markhópurinn, tengir við kaldhæðnina og hlær að óförum persónanna. En krakkarnir segja, þau eru miðaldra. Hvað vita þau? Unga fólkið er að dæma þrítuga þætti eftir gildum nútímans. En þau eru bara krakkar, segir X-kynslóðin. Hvað vita þau?
Mér finnst sannleikurinn liggja þarna inn á milli. Persónurnar eru svo sannarlega toxic. Þau eru eigingjörn, smámunasöm og vond við náungann. En snilldin við Seinfeld er að þeim er alltaf refsað fyrir þessa hegðun. Þeim er dömpað, þau eru rekin, þeim er cancellað.
32 árum seinna getum við sem þykjumst allt vita fundið okkur í þáttunum sem eru um ekki neitt.
Athugasemdir