Örn Árnason leikari svarar spurningunni um hvað hamingjan sé í huga hans með spurningu: „Þessi blessaða hamingja. Hvað er hún? Hvaða hljómsveit söng: „Og hamingjan, hún var best af öllu sköpunarverkinu?“ Það var hljómsveitin Ðe lónlí blú bojs, textinn er eftir Þorstein Eggertsson. Kannski er hamingjan bara sköpunarverk. Hún býr í öllum og það er spurning um að næra hana rétt.“

Leiðarljós í lífinu

„Maður á sér nokkur leiðarljós í lífinu sem maður reynir að fara eftir; maður les eitthvað sniðugt og skemmtilegt og hugsar að þetta sé ágætt og svo reynir maður að fylgja því. Það gengur svona að mestu leyti. Það er sniðugt þegar maður er búinn að finna svona litla leiðarvísa að þegar maður stendur í einhverjum sporum sem maður er í smávandræðum með þá hugsar maður oft, „já, heyrðu, ég ætlaði alltaf að vera svo jákvæður þegar eitthvað svona kæmi upp“. Ég er samt búinn að vera svo lánsamur að þær stundir eru sem betur fer afar fáar. Ég get nefnt dæmi. Einhver gömul kona ku hafa sagt: „Ef þú getur ekki sagt eitthvað fallegt þá skaltu bara halda kjafti.“ Örn hlær. „Mér finnst þetta vera ágætt af því að þetta poppar upp í hugann þegar menn eru kannski komnir á ákveðinn stað og það er verið að tala um ákveðin málefni eða menn og mann langar til að segja mönnum til syndanna og þá heldur maður sér aðeins til hlés, veltir hlutunum aðeins fyrir sér og segir svo sitt ef manni finnst að maður hafi eitthvað til málanna að leggja.“

Grindverkið

Sköpunin skiptir máli, að taka til hendinni og skilja eitthvað eftir sig. „Ég smíðaði grindverk í sumar. Það veitti mér mikla hamingju að sjá það rísa smám saman en ég steypti kantinn, setti járnin og sló þessu öllu upp og þetta er mín eigin hönnun. Ég fékk meira að segja leyfi frá borginni og þurfti að láta grenndarkynna þetta og það tók tvö ár að fá leyfin. Þegar ég rak síðustu skrúfuna í þetta þá fylltist ég einhverju og það urðu alls konar upphrópanir svo sem „shit“, „fokk, hvað ég er ánægður með þetta“, „djöfull er þetta flott“ og „þetta er beint!“

Matseldin

Stundum þarf ekki svo mikið til að viðhalda hversdagslegri hamingju. „Af og til kemur maður frúnni á óvart og eldar góðan mat. Það er einn hlutur sem maður getur gert. Svo getur maður setið og klórað hundinum sínum og horft á hann glenna sig allan af því að honum finnst svo gott að láta klóra sér á maganum.“ Hundurinn heitir Dimma en fjölskyldan kallar tíkina Demó vegna þess að hún er svo lítil, en hún er af tegundinni Chihuahua. „Hún er bara sýnishorn af hundi.“

„Stór hluti hamingjunnar er að gleðja aðra og sjálfan sig“

Litlar hamingjubólur má finna hér og þar. „Stór hluti hamingjunnar er að gleðja aðra og sjálfan sig. Maður má aldrei gleyma því að það þurfa allir sinn tíma; ég þarf mína stund og hún getur falist í ýmsu. Við hjónin sitjum stundum saman og ég er hennar Storytel, við erum að lesa ævisögu Einars Ben og ég les upphátt fyrir hana; bæði fyrir mig og hana. Það er lítil gleðistund.“

Frímerkjasafnið

Svo má ekki gleyma frímerkjasafninu. „Ég rýni stundum í frímerkin mín. Ég er að safna íslenskum merkjum og aðallega merkjum sem voru gefin út í tilefni af Alþingishátíðinni 1930,“ segir Örn en frímerkin voru gefin út til að minnast þess að 1.000 ár voru liðin frá því að Alþingi var stofnað. „Ég þekki söguna í kringum þau nokkuð vel og er að safna öllu í kringum þetta; ég á bréfaskriftir, alls konar pappíra og frímerki í kringum þetta og mér finnst mjög gaman að fletta þessu. Þó þetta séu pínulitlir pappírssneplar þá veita þeir mér mikla gleði.“

Jákvætt viðhorf hjálpar

Örn er loks spurður hvað hann ráðleggi fólki í leit að hamingju. „Úff, þetta er eins og að biðja um leyniuppskrift að einhverjum góðum rétti. Ég get ekki sagt annað en að fólk eigi að reyna að höndla aðstæður með jákvæðum huga, taka jákvætt á hlutunum.

Ég reyni yfirleitt að leysa málin; finna flöt sem allir geti verið sáttir við. Ég er meira að segja í Oddfellow-reglunni þar sem við stundum heilmikla mannrækt og maður reynir að gera sig að betri manni. En auðvitað á maður sínar sveiflur. Ég held samt að lykillinn að lífshamingjunni sé ef maður býr sér og sínum góðar aðstæður. Það skiptir máli hvað er aðalatriði og hvað er aukaatriði. Fyrir mér var girðingin aðalatriðið í sumar. Nú er það búið og þá finn ég mér einhverja aðra girðingu.

Aðstæður skapa hamingju og óhamingju og spurningin er hvernig við greinum fyrirbærið. Ég finn alveg að þetta COVID-19-ástand tekur aðeins í og það er kannski vegna þess að mér finnst svo gaman að leika en nú má það ekki. Mér finnst gaman að standa í sviðsljósinu; það er ákveðin næring. Ég er búinn að gera þetta í 40 ár og þegar manni er meinaður aðgangur að sínu helsta hugðarefni þá upplifir maður pínu óhamingju. Hamingjan er líka falin í því að fá klappið á bakið. Ég þarf bara að taka á því núna að vera jákvæður. Maður á alltaf að vera með í huganum að bráðum kemur betri tíð með blóm í haga. Það á að líta jákvæðum augum fram á veginn. Ég held að það sé ekkert flóknara en það.“