Á dögunum söfnuðust nokkrir rithöfundar saman í Iðnó til að lesa upp eftirlætisljóð sín eftir Kristínu Ómarsdóttur. Tilefnið var útgáfa kvæðasafns Kristínar á ensku, Waitress in Fall, í þýðingu Valgerðar Þóroddsdóttur. Í því er að finna ljóð frá 30 ára ferli Kristínar sem ljóðskálds.

Við Kristín höfum mælt okkur mót í Sundlaug Vesturbæjar klukkan 9.30 á föstudagsmorgni. Við ætlum að tala um skáldskapinn og þær tilfinningar sem Kristínarkvöldið í Iðnó vakti með höfundinum. Fyrst ætlum við að synda saman 500 metrana, eins og hún gerir reglulega. Úti hellirignir eins og við var að búast. Ég mæti nokkrum mínútum á undan henni og fylgist með henni koma gangandi hægt í rigningunni, í appelsínugulri regnkápu sem hún hefur ekki fyrir að renna upp, klædd svörtum gallabuxum og vaðstígvélum. Við heilsumst og höldum í útiklefann. „Það var vinkona mín, Auður, sem kenndi mér að nota útiklefann og núna fer ég alltaf hingað,“ segir …