Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en ári.

Frelsið rætt í einræðisríki soldáns

„Af hverju þurf­um við rétt­indi?“ spyr Ómani á með­an ann­ar hlær að hug­mynd­inni um lýð­veldi á Ar­ab­íu­skaga. Al­þjóð­leg hreyf­ing stétt­ar­fé­laga blaða­manna fund­aði í ein­ræð­is­rík­inu Óm­an; þar sem frjáls fjöl­miðl­un er ekki til og mál­frelsi veru­lega tak­mark­að.

„Við erum öll menntuð í Bandaríkjunum. Ég er með meistaragráðu í samskiptum, hún er sálfræðingur og svo er líka verkfræðingur hérna,“ segir Abdullah, afgreiðslumaðurinn í Vodafone-versluninni í hinni glænýju og marmaraþöktu verslunarmiðstöð Mall of Oman. Hingað var ég sendur til að flýja sólina sem skín um það bil beint yfir höfði mér, svo að varla fellur skuggi á jörðina. Ég átti líka erindi hingað enda, eins og starfsmaður Hringdu hafði útskýrt fyrir mér áður en ég flaug af stað, yrði ég líklega persónulega gjaldþrota ef ég ætlaði mér að nota íslenska símkortið mitt í Óman. Það var vesen að fá símkort og því endaði ég á að verja góðum klukkutíma í þessari verslun. Fyrir vikið gafst tækifæri á að spjalla við starfsfólkið, sem útskýrði meðal annars að þau hefðu öll verið send erlendis í nám á vegum ómanska ríkisins. Eða soldánsins öllu heldur. Allt er gert í hans nafni og …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Skráðu þig inn til að skrifa athugasemd eða kjósa.
Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir. Hægt er að láta vita af athugasemdum með því að smella á Tilkynna.

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár