Hermenn ISIS hafa nú haldið svæði á stærð við Ísland mánuðum saman. Eftir að hafa sprottið sem skrattinn úr sauðaleggnum síðasta vor hafa þau valdið usla um allan heim, en uppruni samtakanna á sér djúpar og sérkennilegar rætur. Þær liggja í tilraunum Bandaríkjanna til að hafa stjórn á Miðausturlöndum og halda flæði olíu til iðnríkja gangandi. Þær tilraunir hafa leitt til gegndarlausra íhlutana og ótrúlegra óvinsælda Bandaríkjanna í Miðausturlöndum, sem eftir arabíska vorið hafa komið harkalega í bakið á þeim.

Sagan er þvæld og torskilin og á sér ekkert eiginlegt upphaf. Í henni má þó finna marga upplýsandi og áhugaverða, jafnvel súrrealíska, kafla. Í þessari grein verða nokkrir þeirra raktir. Allir varpa þeir að sínu leyti ljósi á uppgang og stefnu Íslamska ríkisins í Írak og Sýrlandi.

Draumur um sameiginlegt veldi múslima

Árið 1948 kom egypskur hermaður heim úr stríði við Ísrael. Hann hét Gamal Abdel Nasser. Hann þoldi ekki kónginn, stéttaskiptinguna og spillinguna í heimalandi sínu og því síður evrópsku heimsveldin sem ráðskuðust með Miðausturlönd. Í stríðinu, meðan hann beið af sér sprengjuregn Ísraela, hóf hann skrif bókarinnar Heimspeki byltingarinnar og leitaði sér liðsinnis meðal herforingja fyrir mögulegt valdarán.

Í Heimspeki byltingarinnar lýsti Nasser meðal annars draumsýn sinni um sameiginlegt veldi múslima: „Þegar ég hugleiði þessi hundruð milljóna múslima, steypt í heild af sameiginlegri trú, verð ég sífellt meðvitaðri um möguleg afrek sem samvinna þeirra gæti náð.“ Þeir þyrftu bara að hrista af sér heimsveldin og taka höndum saman.

Þessi hugmyndafræði var vini hans, Sayyid Qutb, vel að skapi. Qutb var háttsettur í Múslimska bræðralaginu og afkastamikill rithöfundur. Álit hans á vestrænni, sérstaklega bandarískri, siðmenningu var lítið. Hann vonaðist eftir íslamskri byltingu sem myndi koma á fót sharía-lögum og breiða íslam um heiminn með vopnavaldi. Hann vonaðist líka til þess að Nasser yrði leiðtogi þeirrar byltingar.

Nasser tekur völdin

Nasser Átti sér draum um að sameina múslímaríki.

Nasser hafði þó aðrar hugmyndir. Á laun áformaði hann að notfæra sér vinsældir Múslimska bræðralagsins í byltingunni, enda var það stærsta fjöldahreyfing landsins. Að henni lokinni skyldi bræðralaginu svo haldið í skefjum. Árið 1952 tók Nasser völdin, fyrst í egypska hernum og svo í landinu öllu. Pólitískum föngum kóngsins var sleppt, en fangelsin strax fyllt aftur af vinstrisinnum. Svo var miðinu beint að Múslimska bræðralaginu.

Spenna milli þess og yfirvalda hafði aukist hratt og Qutb, ásamt bræðralaginu, taldi sig svikinn af stefnu stjórnvalda. Árið 1954 freistaði það þess að láta skjóta Nasser meðan hann flutti ræðu í Alexandríu. Skotin geiguðu og Nasser sagði áhorfendunum að þeir hefðu ekkert að óttast ef hann dæji. „Ef Gamal Abdel Nasser deyr, þá verðið þið öll Gamal Abdel Nasser,“ þrumaði hann, en ræðunni var útvarpað í beinni um alla Arabíu. „Gamal Abdel Nasser er af ykkur kominn og fyrir ykkur og er tilbúinn að fórna sér fyrir þjóðina!“

Nasser herti eftir þetta tök sín á Egyptalandi. Þúsundum meðlima bræðralagsins var nú safnað í fangelsi landsins og sumir þeirra drepnir. Sayyid Qutb var handtekinn og pyntaður árum saman. Loks var hann hengdur árið 1966. Múslimska bræðralagið forhertist gagnvart yfirvöldum. Á meðan jukust vinsældir Nasser meðal Araba sífellt. Hans helstu feilspor voru hrapallegt tap í stríði við Ísrael og innrás hans í Jemen, sem hefur verið kölluð „Víetnamstríð Egypta‟. Hann bauð þó Vesturlöndum byrginn og fjöldi Araba þráði sameiningu múslima undir hans stjórn. Þegar Nasser dó 52 ára og var jarðsettur í Nasr-moskunni í Kaíró fylgdu honum fimm milljónir manna til grafar.

Múslímska bræðralagið sprettur úr arabíska vorinu

Þrátt fyrir harðræðistilburði Nassers var hann með vinsælustu arabísku leiðtogum allra tíma. Hann var maður fólksins, en það hentaði Vesturlöndum illa. Þau þurftu mann sem var þeim hliðhollur. Arftakar Nasser, fyrst Anwar Sadat og síðar Hosni Mubarak, voru þannig menn. Þeir hertu tökin á Egyptum svo um munaði í síbatnandi samstarfi við Bandaríkin. Það samstarf entist allt til arabíska vorsins, þar sem Múslimska bræðralagið spratt upp á ný.