Þeir sem hafa fylgst með barnabókaútgáfu á Íslandi undanfarin ár vita ýmislegt um bækurnar hans Helga Jónssonar. Þær virðast almennt vera bæði illa skrifaðar og uppfullar af stafsetningarvillum. Hann dælir bókunum út. Það kemur því varla á óvart að þegar Helgi var spurður út í vafasama kafla í bókinni Villa vampíru þá mundi hann varla eftir því sem hann hafði skrifað. Það gefur fyrst og fremst til kynna hve lítinn metnað hann leggur í bækurnar.
Helgi Jónsson er ekki þó vandamálið. Vandamálið er kerfið sem verðlaunar svona starfshætti. Það er bæði dýrara og tímafrekara að skrifa eða þýða vandaðar bækur sem eru vel yfirlesnar. Hinn frjálsi markaður verðlaunar færibandaframleiðslu en ekki vandvirkni.
„Það þarf meiri metnað hjá yfirvöldum og það þarf meira fjármagn.“
Vandamálið nær líka inn á skólabókasöfn. Skólabókaverðir fá almennt ekki borgað fyrir að lesa bækur og ekki er hægt að treysta á barnabókagagnrýni því hún er varla til staðar lengur. Fjárlitlir eða fjársveltir bókaverðir sem kaupa bækur fyrir skólabókasöfn geta því helst litið á verðmiðann á bókunum þegar efni er valið.
Það þarf meiri metnað hjá yfirvöldum og það þarf meira fjármagn. Það þarf að vinna þetta skipulega. Það er ekki hægt að treysta á að hinn frjálsi markaður skaffi okkur góðar barnabækur.
Athugasemdir