Það er eiginlega erfiðast í allri umræðu á Íslandi þegar maður les eða heyrir stórskrýtin ummæli fólks, sem maður veit að er vel viti borið og réttsýnt, og skilur hvorki upp né niður í því hvernig viðkomandi gat látið svona vitleysu út úr sér.
Þessi tilfinning greip mig þegar ég las leiðara Kristínar Þorsteinsdóttur ritstjóra Fréttablaðsins í morgun.
Þar er hún að fjalla um væntanlegt afnám gjaldeyrishafta, og segir svo:
„Núverandi ríkisstjórn, í góðu samstarfi við Seðlabankann, hefur haldið vel á spöðunum í efnahagsmálum. Þar hafa utanaðkomandi aðstæður vissulega hjálpað til, svo sem íslenska ferðamannavorið og fiskveiðarnar. Útkoman í samningum ríkisins við kröfuhafa spilar þó stærstu rulluna.“
Hér held ég nú reyndar að Kristín geri alltof lítið úr ferðamannasprengingunni, en látum það liggja milli hluta. En svo segir hún:
„Í þessu samhengi eru dylgjur á Alþingi um að forsætisráðherra hafi leikið tveim skjöldum í þessum viðræðum í besta falli hjákátlegar, og í versta falli sjúkdómseinkenni á fárveikri pólitískri umræðu.“
Þetta er nú bara beinlínis sorglegt. Að ritstjóri útbreiddasta dagblaðs á Íslandi átti sig ekki á því að uppistandið út af upplýsingum um Tortóla-eignir forsætisráðherrahjónanna eru ekki „dylgjur“, það er svo skrýtið að maður hristir eiginlega bara hausinn.
Að umræður um hugsanlegt vanhæfi æðsta valdamanns í lýðræðisríki vegna stórkostlegra persónulegra hagsmuna hans og hans nánustu séu „hjákátlegar“ - það er eitthvað sem Kristín ætti að ræða við aðstoðarritstjóra sinn, Fanneyju Birnu Jónsdóttur, sem skrifaði einmitt fínan leiðara um það efni einum eða tveim dögum fyrr.
Og að það sé merki um „fárveika pólitíska umræðu“ að þingmenn og/eða aðrir sætti sig ekki við þann meðvitaða feluleik sem forsætisráðherra fór í varðandi peningamál sín og konu sinnar - það er einfaldlega bara galið. Ég kann ekkert að orða það öðruvísi.
Því opinskáar umræður um slíkt eru sjálfsagðar, eðlilegar og æskilegar, þær eru ekki „dylgjur“ um að Sigmundur Davíð hafi „leikið tveim skjöldum“.
Og ég ítreka: Að ritstjóri dagblaðs hafi þessar sérkennilegu skoðanir á umræðum um vanhæfi og opna stjórnsýslu og eðlilega upplýsingagjöf, það er furðulegt.
Mjög furðulegt.
Athugasemdir