Í útvarpsfréttunum á miðnætti í nótt heyrði ég viðtal við Þorstein Má Baldvinsson forstjóra Samherja. Hann var niðri á bryggju og hæstánægður með niðurstöðu samninga í sjómannadeilunni.
Þetta væri svo sannarlega góð lausn fyrir báða aðila, og það var ekki að heyra annað á honum en þetta væri einmitt það sem útgerðarmenn hefðu allan tímann helst viljað og nánast þráð að veita sjómönnum.
Af hverju þurftu þeir þá að vera í tíu vikna verkfalli til að ná fram þessari ágætu og sanngjörnu lausn?
Svo kom á eftir viðtal við þrjá sjómenn sem voru að búast til farar út á sjó.
Allir voru þeir sáróánægðir með niðurstöðuna.
Íslenskt samfélag er nú þannig að eftir tíu vikna verkfall og yfirvofandi skýra hótun ríkisstjórnar um lög á verkfallsmenn, þá sigla skipin til hafs með grjótafúla og ósátta sjómenn - en á bryggjunni stendur forstjóri Samherja og skellihlær.
Takk fyrir; alltaf gaman að rifja upp í hvaða samfélagi við búum.
Ég vona bara að sjómenn verði ekki eins viljugir og síðast að þeyta pípur skipa sinna eða sigla í land og mæta á baráttufundi á Austurvelli næst þegar sægreifunum finnst ofsagróða sínum ógnað af stjórnvöldum (það verður ekki þessi ríkisstjórn, ónei).
Athugasemdir