Donald Trump er galinn. Heimskur, ómenntaður kvenhatari, rasisti og svíðingur með alltof litlar hendur sem bendir víst til að hann hafi sömuleiðis lítið typpi. Hárgreiðslan hans er ömurleg, konan hans er fyrrverandi módel sem pósaði nakin (gisp!), börnin hans eru illa upp alin, hann hefur hræðilegt rekord í kvennamálum. Veit ekkert um utanríkismál, hefur óhemju lítinn orðaforða og er yfirhöfuð í alla staði óalandi og óferjandi. Allir málsmetandi aðilar eru sammála um það, ja nema Clint Eastwood, en það er nú bara af því að hann hefur of lengi þurft að leika gamla fúla kallinn í bíómyndum og er bara orðinn fastur í þeirri ímynd, höfum engar áhyggjur af því.
Hillary Clinton er atvinnupólitíkus með umdeildan feril að baki. Braut lög í embætti utanríkisráðherra, er sögð fégráðug og í vasanum á Wall Street, hefur sýnt hjákonum mannsins síns fádæma fyrirlitningu, verður seint talin sexý enda nærri sjötug komm onn, tók þátt í baktjaldamakki flokksins til að koma í veg fyrir sigur Bernie Sanders í forkosningunum, stríðsbrallari sem sér ekkert athugavert við fjöldamorð Ísraelsmanna á Palestínumönnum, snobbuð, leiðinleg og, já, ekki sexý. Þetta segja málsmetandi aðilar en það er nú bara af því að hún er kona sem vogar sér að bjóða sig fram til embættis forseta Bandaríkjanna. Bara af því að hún er kona og konur sem komast áfram eru alltaf rakkaðar niður. Alltaf! Þetta hefur ekkert með feril hennar sem atvinnupólitíkus að gera, svoleiðis nákvæmlega ekki baun. Hreint kvenhatur bara. Og basta.
„Mega konur ekki nota sér undirokun kvenna í gegnum aldirnar til að koma sér hjá að svara gagnrýni?“
Hvað er rangt við þennan málflutning? Er það ekki staðreynd að konur fá alltaf miklu harðari útreið en karlar ef þær komast áfram í heiminum? Karlaveldið þolir víst ekki svoleiðis konur og reynir allt til að halda þeim niðri. Trump gerðist meira að segja svo ósvífinn að halda því fram að Hillary „spilaði út kvennaspilinu“ og álitsgjafarnir ætluðu af göflunum að ganga. Meira hvað þessir karlpungar halda að þeir hafi leyfi til að segja. Það bara verður að kæfa þetta kvenhatur í fæðingu. Mega konur ekki nota sér undirokun kvenna í gegnum aldirnar til að koma sér hjá að svara gagnrýni? Hvurs lags er þetta eiginlega?
Æ, ég veit það ekki. Er ekki orðið tímabært að konur hætti að fela sig á bak við undirokun ömmu sinnar? Verða konur sem hætta sér inn á opinberan vettvang ekki bara að taka því að þær séu gagnrýndar á sömu forsendum og karlar? Geta þær endalaust „spilað út kvennaspilinu“ og hunsað alla gagnrýni á þeim forsendum að hún snúist eingöngu um kynferði þeirra? Ég held ekki. Ég held að ef við ætlum að láta taka okkur alvarlega í baráttunni verðum við að hætta að fela okkur á bak við kynferðið. Karlkyns atvinnupólitíkus með feril Hillary hefði hlotið nákvæmlega sömu gagnrýni, eðlilega – ja, nema kannski minna verið talað um skortinn á kynþokka – og hinum fyrrnefndu málsmetandi aðilum hefði þótt goðgá að velta ekki við hverjum steini á ferli hans til að komast að því hvort hann væri tækur til forseta. Til þess eru stjórnmálaskýrendur og álitsgjafar. Og ef sama lögmál má ekki gilda um konu sem er í framboði erum við í djúpum skít. Konur verða aldrei marktækir forsetaframbjóðendur, lögreglustjórar, flokksformenn eða innanríkisráðherrar ef ekki má gagnrýna störf þeirra án þess að upphefjist ramakvein um undirokun kvenna. Það er nefnilega ekki hægt að vera báðum megin borðsins í þessari baráttu. Annaðhvort eru konur menn með mönnum, kvenmenn með karlmönnum, og þurfa að sætta sig við sömu meðferð og karlarnir fá hætti þær sér út á karlveldisbrautina, eða þá að þær eru viðkvæm blóm sem ekki má vera vondur við af því að konur hafa búið við svo mikla kúgun í gegnum aldirnar. Annaðhvort, ekki hvort tveggja. Sorrý, stelpur, en er ekki kominn tími til að velja?
Athugasemdir