Benedikt Jóhannesson var snöggur að draga til baka hugmynd sína um að draga stórlega úr og síðan afleggja reiðufé í íslenskum viðskiptum.
Já, hann var alveg eldsnöggur.
En hann er oft snöggur að skipta um skoðun eftir því hvernig vindar blása.
Ég man eftir honum flytja ræður á Austurvelli þar sem hann hæddist stórkarlalega að fullyrðingum Bjarna Benediktssonar frænda síns um að það væri „pólitískur ómöguleiki“ að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um Evrópusambandið.
Benedikt sagði eitthvað á þá leið að orð skyldu standa.
Menn ættu að standa við það sem þeir lofuðu, óháð pólitísku makki.
Hann sjálfur væri hins vegar orðheldinn maður, og lofaði hátíðlega að beita sér fyrir endurnýjaðri umsókn að ESB.
Eftir kosningar var hann snöggur að draga það til baka - nákvæmlega jafn lengi og það tók hann að komast að því að hann gæti komist í ríkisstjórn með Bjarna úr því Óttar Proppé lofaði að fylgja honum útí rauðan dauðann.
Og nú tekur Benedikt nánast alveg eins til orða og Bjarni gerði.
Hann kann að vísu ekki við að tala um „pólitískan ómöguleika“ heldur segir það „ekki gerlegt pólitískt“ að ganga í ESB.
Það er sem sagt ekki gerlegt af því að Bjarni vill það ekki.
Svona er nú öll orðheldni Benedikts.
Og nú sló hann eigin met í að draga orð sín til baka - þegar hann bakkaði snarlega með morðið á tíu þúsund kallinum.
Sumir segja að flýtir hans við að skipta um skoðun sé merki um að hann hlusti á mótrök og sé tilbúinn til að skipta um skoðun.
Jújú, allt í lagi með það.
En í þessu tilfelli voru uppástungur hans eintómur flumbugangur, og þegar hann dregur allt til baka, þá kennir hann bara skýrsluhöfundunum margfrægu um allt saman.
Hugmyndin hafi verið frá þeim og hann hafi bara aðeins tæpt á henni á kynningarfundi.
Bull og vitleysa. Þetta er nákvæmlega sú hugmynd og Benedikt hefur hreyft áður.
Og hann dró hugmyndina ekki til baka af því þjóðin reis upp.
Heldur af því Bjarni sagði honum að gera það.
Benedikt fór í pólitík til að betrumbæta Bjarna.
Nú gerir hann allt sem Bjarni segir honum.
Og er snöggur að því.
Athugasemdir