Tíðindi dagsins voru svo sannarlega óvænt. Maður vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið.
Mín afstaða - eins og ég hef margtekið fram á Facebook í dag - er þessi:
Ég efast ekki um að eiginkona forsætisráðherra og hann sjálfur hafa farið í öllu að lögum.
Og svo það sé nú tekið fram, þá á hún auðvitað ekki að bera syndir hans, ef einhverjar eru, og hann ekki að gjalda þess þó hún eigi múltípeníng.
Það má jafnvel - ef menn hafa geð í sér til þess - færa fram einhverjar varnir fyrir því að hún (og/eða þau) hafi kosið að geyma peningana sína í skattaskjóli.
En að Sigmundur Davíð hafi aldrei - öll þau ár sem samskipti við kröfuhafa, hrægamma, aflandsfélög og skattaskjól í Karíbahafi voru megin viðfangsefni íslenskra stjórnmála - að hann hafi aldrei í öll þessi ár svo mikið sem andað út úr sér að kröfuhafarnir stæðu honum nú reyndar ansi nærri, það er einfaldlega óboðlegt.
Óboðlegt.
Ég ætla að endurtaka þetta einu sinni enn: Það er óboðlegt af því það lyktar af óheiðarleika og feluleik.
Athugasemdir