Þegar blaðamaður Stundarinnar hringdi í Fanneyju Hrund Hilmarsdóttur, til að fá hjá henni hamingjusögu, svaraði hún í símann fyrir utan nýtt heimili sitt á Suðurlandinu. Hún var í óðaönn að ganga frá hænsnakofa sem hún og maðurinn hennar, Steinþór Runólfsson, höfðu verið að setja saman. Þau höfðu fengið kofann að gjöf, ásamt tuttugu hænum. Sumum myndu fallast hendur yfir slíkri gjöf en ekki þeim, enda smellpassar kofinn inn í nýja lífið þeirra. Þau hafa nefnilega látið þann draum rætast að flytja úr borginni út á land og leitast við að lifa eins sjálfbæru lífi og hægt er. Auk hænsnanna eru þau með hund, kött, hesta og sjö kindur sem þau fengu með í kaupunum.
Aðeins Þjórsáin skilur heimili þeirra og æskuheimili Fanneyjar Hrundar í Flóanum, þar sem foreldrar hennar búa enn. Hún er því komin heim í ákveðnum skilningi. Leiðin þangað var þó ekki bein frá höfuðborgarsvæðinu, því þau hjónin …
Athugasemdir