Þessi grein birtist upphaflega í Stundinni fyrir meira en 4 árum.

Á endanum erum við öll eins

Candice Aþena Jóns­dótt­ir er trans­kona. Hún var ætt­leidd frá Rúm­en­íu og var lögð í einelti nær alla sína skóla­göngu sem braut hana nið­ur. Hún hef­ur nokkr­um sinn­um reynt að svipta sig lífi. Candice legg­ur áherslu á að á end­an­um sé­um við öll eins og vill að fólk kynni sér hvað það þýð­ir að vera trans. „Mig lang­ar til að hjálpa öðru fólki sem er að ganga í gegn­um þetta með því að segja sögu mína.“

Á endanum erum við öll eins
Finnur fyrir fordómum Candice Aþena Jónsdóttir er trans og segist vera litin hornauga, þó hún taki ekki alltaf eftir því. Stundum fái hún stundum óþægileg „skítakomment“, bæði dagsdaglega og á djamminu. Mynd: Heiða Helgadóttir

Árið er 1998. Íslensk hjón ættleiða tveggja ára gamlan rúmenskan dreng og gefa honum nafnið Eyjólfur. Eyjólfur Jónsson. Fjölskyldan bjó í úthverfi í Reykjavík.

„Strax í 1. bekk var byrjað að leggja mig í einelti af því að ég var öðruvísi. Ég er dökk,“ segir Candice Aþena Jónsdóttir. Hún situr með svart, sítt hárið í glampandi sól á bekk í útigarði veitingahúss í miðbæ Reykjavíkur. Sígarettupakki og kveikjari á borðinu fyrir framan hana. Hún vill að tvær vinkonur sínar séu viðstaddar viðtalið. 

„Mig langaði alltaf til að vera stelpa og eineltið hófst fyrir alvöru eftir að ég tók þátt í sýningu í 4. bekk og kom fram í dragi, eða stelpufötum. Þá vissi ég ekkert um kynhneigð eða kynvitund. Það var farið að kalla mig ógeðslegum uppnefnum og sagt að ég væri „gay“. Ég barðist gegn þessu og sagði að ég væri ekki „gay“ af því að ég skammaðist mín …

Kjósa
0
Hvernig finnst þér þessi grein? Skráðu þig inn til að kjósa.

Athugasemdir

Allar athugasemdir eru ábyrgð á þeirra sem þær skrifa. Heimildin áskilur sér rétt til að fjarlægja ærumeiðandi og óviðeigandi athugasemdir.

Nýtt efni

Mest lesið undanfarið ár

Loka auglýsingu