Ég hef alltaf verið svona plasttannburstatýpa, eða sko ég hef beinlínis aldrei tekið eftir því að tannburstinn minn væri úr plasti en fyrst ég hef alltaf átt plasttannbursta hlýt ég að vera svona plasttannburstatýpa. Forðum daga, þegar ég var ómeðvitaður plasttannburstaeigandi, var ég meira bara að hafa áhyggjur af því hvernig tannburstinn minn væri á litinn, hvað liturinn á tannburstanum mínum segði um mig sem karakter. Ég vildi helst ekki eiga bleikan því það væri of „stelpulegt“ en heldur ekki bláan, því ég vil ekki að fólk haldi að þó svo að ég sé að passa mig á því að vera ekki of „stelpuleg“ þá er ég ekki heldur að reyna vera eitthvað „strákaleg“.
Ég hugsaði oft um að fá mér svartan tannbursta til þess að gefa mér smá „edge“. Ég stóð fyrir framan tannburstana í Bónus og hugsaði með mér að kannski gæti ég orðið svona pönkari …
Athugasemdir