Menn spekúlera nú mjög í því hvort VG muni hafa þá sómakennd til að bera að neita að sitja framar í ríkisstjórn með Sigríði Á. Andersen.
Og að vonum.
En enginn virðist spekúlera mikið í því hvort Sjálfstæðismönnum og Framsóknarmönnum muni vera nóg boðið.
Það er að vísu skiljanlegt að engum detti í hug að gera siðferðiskröfur til Bjarna Benediktssonar.
Eftir vafninga hans og blákaldar lygar margoft, þá er sú tíð liðin að Bjarni og sómakennd séu nefnd í sömu setningu.
En hvað með aðra þingmenn Sjálfstæðisflokksins, og ég tala nú ekki um óbreytta Sjálfstæðismenn?
Finnst þeim virkilega öllum eðlilegt að Sigríður Á. Andersen sitji í ríkisstjórn eftir útreiðina sem hún fékk hjá Mannréttindadómstólnum - bara af því hún er í flokknum þeirra?
Ég vona að svo sé ekki, og það búi enn sómakennd í óbreyttum Sjálfstæðismönnum.
Um Framsóknarmenn vil ég lítið segja, en auðvitað á það sama við um þá.
Athugasemdir