Hver er utanríkisstefna lýðveldisins Íslands?
Er hún einhver?
Og ef svo er, hver ræður henni þá?
Þessar spurningar vakna við nýlegar yfirlýsingar utanríkisráðherra Íslands, Guðlaugs Þórs Þórðarsonar, sem helst virðast benda til þess að utanríkisstefna Íslands felist í Brexit og það sé Boris Johnson sem ráði henni.
Daður Guðlaugs Þórs við Brexit-öflin á Bretlandi allt frá því hann tók við lyklavöldunum í utanríkisráðuneytinu er satt að segja að verða nokkuð vandræðalegt.
Nú síðast vöktu stóra furðu yfirlýsingar Guðlaugs um að vandræðagangur Breta vegna Brexit sýndi glögglega hve erfitt væri að ganga úr Evrópusambandinu.
Það væri því ein enn sönnun þess að Íslendingar skyldu halda sig sem lengst fjarri þessu stórhættulega sambandi.
Þótt Guðlaugur Þór hafi vissulega ekki tekið til orða nákvæmlega svona.
Gallinn við þessi orð Guðlaugs var sá að þetta var bara þvaður. Eins og margir bentu strax vel og skilmerkilega á, þá er vandræðagangur Breta ekki kominn af þeirri ætlun þeirra að ganga úr Evrópusambandinu.
Það væri enginn vandi, þeir gætu sem hægast farið strax seinni partinn á morgun.
Vandræðagangurinn stafar af því að Bretar vilja halda í kostina við að vera í ESB en sleppa við það sem Brexit-sinnar telja vera galla.
Þeir vilja sem sagt bæði halda og sleppa – og af því stafa vandræði þeirra.
Að utanríkisráðherra Íslands fari með svo augljóst fleipur eins og Guðlaugur Þór gerði í þessu tilfelli, það finnst mér satt að segja nokkuð alvarlegt mál.
Þetta var augljóst þvaður – ætlað handa skoðanasystkinum Guðlaugs Þórs sem telja Evrópusambandið vera eldsvíti – og þessu slær hann fram gegn betri vitund, sem heitir í minni sveit að ljúga.
Ég ætla að minnsta kosti rétt að vona að hann hafi sagt þetta gegn betri vitund. Ef Guðlaugur Þór hefur trúað því sjálfur meðan hann sagði þetta, þá er skilningur hans á utanríkismálum ekki upp á marga fiska. Það væri annars fróðlegt að fá það upplýst hvort hann hafi trúað þessu sjálfur.
Eða hvort þetta var svona bara EITTHVAÐ sem sumir íslenskir stjórnmálamenn láta stundum flakka, þeir segja bara EITTHVAÐ af því ýmist vilja þeir bara fylla upp í þögnina, láta eins þeir hafi einhverja skoðun og grípa það sem hendi er næst, eða þeir eru bara að bulla og treysta því að þeir þurfi ekki að standa fyrir máli sínu.
Það er stundum svo þægilegt að vera stjórnmálamaður á Íslandi, menn segja bara EITTHVAÐ og það kemur enginn og rekur það oní mann. Af hverju hefur enginn óskað eftir að Guðlaugur Þór skýrði mál sitt?
Af hverju hefur enginn óskað eftir að Guðlaugur Þór skýrði mál sitt?
Af hverju fékk Guðlaugur óátalið að „vara ESB við“ í apríl í fyrra þegar hann af dæmafáum hroka sagði Evrópusambandið „myndi hafa verra af“ ef það „refsaði“ Bretum fyrir að vilja ganga úr Evrópusambandinu?
Af hverju hefur Guðlaugur Þór komist upp með svona bull, sem kannski hljómar vel í eyrum sannfærðra andstæðinga ESB, en er samt bara bull. Af því Evrópusambandið er ekki að „refsa“ Bretum, rétt eins og vandræðagangurinn í Brexit sýnir ekki hve erfitt er að ganga úr ESB. Hvort tveggja er bara þvaður.
Athugið að auðvitað má Guðlaugur Þór hafa þá skoðun að ESB sé eldsvíti. Hann má líka alveg hafa þá skoðun að það sé gott fyrir Breta að ganga úr sambandinu.
En fyrir mig sem Íslending er frekar niðurlægjandi að horfa og hlusta á utanríkisráðherra minnar þjóðar fara með fleipur og bull.
Bara svona segja EITTHVAÐ sem hann heldur að hljómi vel í eyrum þeirra sem hann vill höfða til.
Og af hverju hafa aðrir ráðherrar og aðrir þingmenn stjórnarflokkanna ekki rekið upp eitt einasta múkk við að Guðlaugur Þór sé að færa íslenska utanríkispólitík undir Brexit-sinnana í UKIP og Íhaldsflokknum breska?
Er ráðherraræðið á Íslandi svo yfirgengilegt að utanríkispólitík Íslands sé bara rekin af einum manni sem á sér – að því er virðist – það eina pólitíska áhugamál að fá klapp á bakið af Boris Johnson?
Athugasemdir