Hér má heyra þennan pistil.
Hæ sjálfstæðisfólk.
Einu sinni var ég í ykkar hópi.
Ég er nefnilega alinn upp í Sjálfstæðisflokknum.
Marga notalega stund átti ég sem strákur í aftursætinu á bláu Chervolet Novunni hans afa míns þegar við vorum að keyra út bæklinga og allskonar efni handa sjálfstæðisfélögum í Melahverfi og Vesturbæ.
Við lentum iðulega á góðlátlegu spjalli við fólkið sem tók við bæklingunum og af því lærði ég að í Sjálfstæðisflokknum væri gott fólk.
Einkum sannfærðist ég þó um það af því afi var sjálfstæðismaður. Engan mann þekkti ég betri en afa og fyrst hann var sjálfstæðismaður svona af lífi og sál, þá hlaut þetta að vera góður flokkur með góðu fólki.
Eftir á að hyggja veit ég ekki alveg af hverju afi var sjálfstæðismaður.
Hann var nefnilega samhjálparhugsunin holdi klædd og rak sína eigin velferðarstofnun svo lítið bar á. Hjálpaði fullt af fólki um mat og aur, bara ef það var tryggt að enginn frétti af hans þætti.
Var þetta algengt í Sjálfstæðisflokknum þá?
Ég veit það ekki.
Ég held að ástæðan fyrir því að afi var sjálfstæðismaður hafi haft eitthvað með „frelsi einstaklingsins“ að gera og andúð hans á kommúnistum, en í rauninni studdi hann af alefli velferðarsamfélag og jafnrétti.
Hann hafði hins vegar bundist flokknum á miðjum aldri og var honum tryggur fram í andlátið.
Þegar afi dó árið 1984 hafði ég fyrir nokkru komist að því að hvað sem leið notalegri pípulyktinni í bláu Novunni, þá gat ég ekki stutt Sjálfstæðisflokkinn.
Þó met ég frelsi einstaklingsins á við hvern sem er, og hef vissulega andúð á kommúnisma.
En í grunninn er ég frjálslyndur jafnaðarmaður, eins og ég leyfi mér að trúa að afi hafi í rauninni verið líka.
Og eins og ég held að þið séuð, svo ótrúlega mörg, ágæta sjálfstæðisfólk.
Þessi pistill – það er best að tala enga tæpitungu um það – hann er ætlaður til þess að biðja ykkur að íhuga að gera það sem hann afi minn gat aldrei.
Yfirgefa flokkinn ykkar. Eða að minnsta kosti gefa honum frí, eins og það heitir.
Sjálfstæðisflokkurinn á glæsilega sögu og forystumenn hans hafa unnið frábær afrek.
En saga er þeirrar náttúru að hún býr í fortíðinni. Sjálfstæðisflokkurinn núna er dragbítur á samfélagið og forystumenn hans hafa engin afrek unnið.
Nema fyrir sína eigin litlu þröngu klíku.
Ágæta sjálfstæðisfólk. Horfið á flokkinn ykkar.
Nú er hún Snorrabúð stekkur, segir þar.
Flokkurinn er hættur, já hann er löngu hættur að vera vettvangur hugsjóna um frelsi einstaklingsins, framtak og dug. Hann er orðinn þröngt hagsmunabandalag hinna ofsaríku, og hann sýnir engin merki þess að ætla sér neitt annað.
Við erum kannski sum okkar of nærri til að sjá það, en glöggt er gests augað – segir þar – og við sjáum það núna að erlendir blaðamenn sem hingað koma til að fylgjast með kosningunum, þeir eru furðu lostnir yfir því að hér skuli stórir hópar kjósenda ætla að færa atkvæði sitt í mestu hneykslishítina.
Það er ennþá gott fólk í Sjálfstæðisflokknum, herra minn trúr, en það eru fyrst og fremst bara fótgönguliðar, það er bara fólk sem hefur það hlutverk að smala hvert öðru í réttina og falla svo á sverð og spjótsodda fyrir Engeyjarklíkuna og sægreifana, þegar hentar.
Og þið skuluð ekki einu sinni þykjast trúa því að Engeyjarklíkan sé ekki til.
Þegar hún tók að óttast um sinn hag, þá gerði hún út sinn mann til að stjórna flokknum, og hún sýnir ykkur – almennum flokksmönnum – þvílíka fyrirlitningu og lítilsvirðingu að ég hugsa að formaðurinn hlægi að ykkur á hverju einasta kvöldi.
Hann fær ykkur til að verja gjörðir sínar fram í rauðan dauðann, verja fúsk, spillingu, vanhæfni, óréttlæti, ósanngirni og hvaða tröllslæti sem er.
Ef Katrín Jakobsdóttir hefði orðið uppvís að jafn dularfullum fjármálavafningum og Bjarni Benediktsson og ef hún hefði átt pening á aflandseyjum –
ef Logi Einarsson hefði verið gómaður í jafn óforskömmuðum og ósvífnum lygaflækjum og Bjarni Benediktsson hvað eftir annað –
ef Helgi Hrafn Gunnarsson hefði hrækt fyrirlitlega á niðurstöður heillar þjóðaratkvæðagreiðslu eins og Bjarni Benediktsson hefur gert –
þið getið þá rétt ímyndað ykkur hvað þið hefðuð brjálast.
Þið hefðuð auðvitað ekki tekið þetta í mál. Ekkert af þessu.
En þið látið bjóða ykkur þetta, af því þetta er flokkurinn ykkar, af því þetta er formaðurinn ykkar.
Eins og þið – venjulegt sjálfstæðisfólk – eigið í rauninni eitthvað sameiginlegt með silfurskeiðastrák úr Engeyjarklíkunni?
Haha, það er von að Bjarni skelli upp úr!
Nei, góða sjálfstæðisfólk, flokkurinn ykkar ætti að fara í frí. Það er honum sjálfum fyrir bestu. Hann er orðinn of samdauna Valdinu, hann er Valdið, og enginn flokkur hefur gott af því svo lengi.
Flokkurinn ykkar þarf að hugsa sinn gang, endurnýja sig, bæði hugmyndir og fólk, hann er orðinn hrokafullur, hann hugsar ekki um fólkið í landinu. Hann hugsar bara um valdið fyrir klíkuna.
Tökum dæmi.
Í fyrra voru kosningar.
Þær voru sprottnar af því að silfurskeiðungarnir við stjórnvöldin áttu dularfull félög á aflandseyjum – Wintris, Falson – þeir vildu ekki deila kjörum með okkur hinum.
Með því að draga kosningar í hálft tókst að fá kjósendur til að gleyma hneykslun sinni út af þessu, og ýmsu öðru, og í staðinn snerust kosningarnar í fyrra einna helst um heilbrigðismál.
Og Sjálfstæðisflokkurinn lofaði öllu fögru í heilbrigðismálum.
Svo náði hann forystu í ríkisstjórn og hvað gerði hann í heilbrigðismálum?
Ekkert – eða svo til ekkert, miðað við þann vanda sem við var að glíma.
Flokkurinn hélt náttúrlega að það væru heil fjögur ár til næstu kosninga, og þess vegna svona þrjú ár þangað til hann þyrfti að fara að ljúga aftur, ljúga öllu fögru, svo þið, gott sjálfstæðisfólk, skiluðuð ykkur í réttina á tilsettum tíma.
En nú eru aftur kosningar, aðeins ári seinna, öllum að óvörum.
Ástæðan er trúnaðarbrestur útaf þöggun og hroka, sem flokksforystan ykkar sýndi í ótrúlega viðkvæmu máli, en það er samt lítið talað um það í kosningabaráttunni.
Það er reyndar ykkur ekki sæmandi. Þið eigið að tala um þau mál, þið eigið líka að hafa hátt!
En allir hinir flokkarnir eru svo dæmalaust kurteisir við ykkur að þessu er ekki sinnt, þið vissuð það náttúrlega fyrir, þeir eru oftast duglegri við að berja hver á öðrum en ykkur – þið njótið góðs af því.
Deilið og drottnið.
En alla vega – þið getið ekki hreykt ykkur af því núna að hafa náð svo góðum árangri í ríkisstjórn síðan um áramót, því sá árangur er enginn.
Þess vegna er nánast ekkert minnst á heilbrigðismál, en í staðinn hafa spunameistarar Valhallar fundið upp á að nú sé alveg bráðnauðsynlegt að lækka skatta, og þó umfram allt koma í veg fyrir brjálæðislegar skattahækkanir vinstri flokkanna.
Þetta er náttúrlega bara bull – það eru engar skattahækkanir yfirvofandi af hálfu vinstri flokkanna, nema í hæsta lagi hjá þeim ofsaríku. Og vonandi hjá vel stæðum fyrirtækjum, og fjármagnseigendum. Því þeirra skattar hafa verið lækkaðir niður úr öllu valdi.
En Vinstri græn og Samfylkingin – að þeir flokkar séu að fara að hækka skatta á miðstéttirnar? Held nú ekki, báðir flokkarnir eru miðstéttin holdi klædd og þeim er fyllilega treystandi til að verja lífskjör hennar.
Þeim er reyndar líka treystandi, sem betur fer, til að laga skattamál hinna verst settu í samfélaginu, sem er svo sannarlega þörf á eftir að ykkar silfurskeiðungar hafa ráðið of lengi, klíkan sem fyrirlítur velferð nema rétt daginn fyrir kosningar og hefur ekki hugmynd um hvernig almenningi í þessu landi líður.
En sem sagt, flokkurinn ykkar stóð ekki við neitt af því sem hann lofaði í heilbrigðismálum í fyrra, svo ekki getur hann hreykt sér af því, en í staðinn veifar hann skattalækkunum eins og hverjir Trumpistar, í trausti þess að svoleiðis frasar dugi núna til að þið skilið ykkur heim, þrátt fyrir öll kosningasvikin.
Og svo töfrar hann fram á síðustu stundu einhvern aðgerðapakka sem hann viðurkennir sjálfur, næstum glottandi, að hann hafi ekki einu sinni reiknað út hvað kosti.
Finnst ykkur þetta sæmandi?
Finnst ykkur sæmandi að flokkurinn ykkar sé orðinn skjaldborg um litla auðklíku, sem hefur ekkert gert í heilt ár nema makkað með dómskerfið í þágu flokksins, eða flokksklíkunnar réttara sagt, ekkert gert nema undirbúið smátt og smátt að heilbrigðiskerfið og menntakerfið verði gefið vinum og næstu nágrönnum klíkunnar í Garðabænum?
Finnst ykkur þetta sæmandi?
En getiði gert eitthvað annað en skilað ykkur í réttina þegar klíkan kallar?
Ójá, þið getið gert svo ótal margt annað.
Þið getið kosið Vinstri græna eða Samfylkingu. Það eru sko ekki hættulegir flokkar, get ég sagt ykkur. Allt annað en hættulegir! Það eru aðrir en þeir sem hafa staðið fyrir kollsteypum og spillingu, ójöfnuði, þöggun og óréttlæti í þessu samfélagi. Það er kominn tími til að þeir fái að reyna sig aftur við landstjórnina, og þá við ögn betri skilyrði en síðast, þegar þurfti að standa í rústabjörgun eftir sukkið í klíkunni ykkar.
Það er líka kominn tími til að Píratar fái að leggja sín góðu ráð á vogarskálarnar, uppfullir af hugmyndum um framtíðina og ekki bundnir á klafa kerfishugsunar.
Það má gefa Viðreisn séns þótt hún hafi gert þau leiðu mistök að vera alltof leiðitöm Flokknum í þeirri ríkisstjórn sem enn blaktir, vonandi hefur Viðreisn lært sína lexíu af því.
Til skamms tíma var jafnvel enn verri silfurskeiðungur og brellumakari við stjórnvölinn í Framsókn heldur en í ykkar Flokki, en nú er þar nýtt fólk við stjórnvölinn, og ef þið getið alls ekki hugsað ykkur að fara lengra inn á miðjuna eða yfir hana, þá gætuð þið staðnæmst þar mín vegna.
Og svo framvegis. Þannig hafiði ýmissa kosta völ.
Ég held jafnvel og er reyndar viss um að hann afi myndi nota tækifærið og kjósa eitthvað annað en gamla flokkinn sinn núna, því þrátt fyrir alla þá flokkshollustu sem honum var í blóð borin, þá myndi hann sjá að núverandi klíka væri ekki flokkurinn hans, ekki flokkur fólksins, ekki flokkur þess heiðarleika og hjálpsemi og samhjálpar sem hann vildi styðja í bland við framtak einstaklingsins.
Og við núverandi aðstæður, núverandi stjórn, þá er flokkurinn ekki flokkur framtíðarinnar.
Lítið í kringum ykkur áður en þið farið að kjósa, gott sjálfstæðisfólk, lítið á börnin ykkar og barnabörnin.
Hugsið um framtíðina, óvissa framtíðina, sem þið munuð ekki endilega sjá sjálf, en þau munu finna á eigin skinni.
Segið mér svo hvort þið mynduð velja.
Munduði velja að þau alist upp í samfélagi sem er mótað af hinum glaðbeitta Loga og Katrínu Jakobsdóttur og Helga Hrafni og Þórhildi Sunnu?
Eða.
Mynduði velja að þau alist upp í samfélagi sem væri mótað af Bjarna Benediktssyni, Falson ICEHOT1, og af Sigríði Andersen og af Brynjari Níelssyni, mynduði óska börnunum ykkar að alast upp í samfélagi mótað af þeim þremur?
Athugasemdir