Þegar þetta er skrifað hefur vindur gnauðað í nokkra daga og kuldinn nístir töluvert meira en gráðurnar á hitamælinum segja til um.
Og eins og vanalega í slíku veðri fór ég að hugsa til sjómanna fyrri alda. Svo vill til að fyrir nokkrum árum skrifaði ég tvær bækur um sjóslys við Ísland í blábyrjun 20. aldar og las þá ókjörin öll um efnið og óhætt að segja að sumar þær heimildir hafi verið beinlínis skelfilegar.
Hvernig var útgerðin í þá daga?
Jafnvel í vetrarveðrum eins og núna brutust sex til tólf menn (karlar og furðu margar konur) út til hafs í opnum smábátum síðla nætur og sátu krókloppnir í köldum blautum skinnfötum langt fram á dag og renndu fyrir fiskinn. Við snögg áhlaup urðu þessar opnu bátsskeljar auðveld bráð fyrir ískaldar öldur og í verstu veðrunum fórust iðulega tugir manna.
Aðrir bátar komust nánast upp í fjöru en fórust í …
Athugasemdir (2)