Faraldurinn sem flestir voru orðnir þreyttir á, nema kannski tvær týpur, hefur kallað fram í okkur mismunandi karaktera. Í grófum dráttum höfum við skipst í fimm týpur. Þessar týpur skiptast ekki eftir hefðbundnum pólitískum línum.
Regludýrkandinn
Við þekkjum öll einhvern sem fer rúmlega alla leið í því að fylgja reglum um sóttvarnir. Það er eins og þeir hafi beðið tilbúnir alla sína ævi eftir heimsfaraldri. Stundum þekktust þau af merkinu „Ég hlýði Víði“.
Þau viðhéldu tveggja metra reglunni af þrótti þrátt fyrir að eins metra reglan hefði verið tekin upp. Þau ráku út viðskiptavini vegna sérreglu um að aðeins mættu tveir vera inni í einu. „En við erum saman,“ sagði ein kona í vor í bakaríi, sem kom með vinkonu sinni, en var rekin út. Óljósast er með börnin. Þegar ég fór í bakaríið með barn tróð það sér út í horn bakarísins til þess að reyna að ná tveimur metrum. Jafnvel þótt það væri búið að taka upp eins metra regluna.
Margir regludýrkendur hafa blómstrað í Covid-faraldrinum. Þeir taka myndir af samborgurum sínum til þess að afhjúpa brot á tveggja metra reglunni, og hringja jafnvel í útvarpið af því að þeir sáu samstarfsmenn sitja saman í bíl. Þeim finnst forkastanlegt að sjá kæruleysi fólks gagnvart faraldrinum, því það þarf bara eitt smit til að allir séu útsettir!
Stundum glíma regludýrkendur við Covid-kvíða, en oft eru þeir bara í essinu sínu. Þeir voru með sprungið handarbak af þurrki um skamma hríð vegna sprittunar, en sáu fljótt að spritt og handáburður var eina rétta leiðin.
Afstæðissinnarnir
Svo eru það þeir sem nenna ekki Covid. Þeir fara sæmilega varlega en eru ekki bókstafstrúaðir. Þeir trúa því að þekkingin á vírusnum sé ekki algild, enda margar misvísandi rannsóknir, og finnst kjánalegt að sjá ofstopa. Þetta er fólkið sem sá ekki hvers vegna við tókum ekki upp 80 sentímetra regluna, fyrst það var eins metra regla. En það væri „út í hött“ að hafa 80 sentímetra reglu, sagði Þórólfur á fundi einn daginn.
Ég meina, dánartíðnin er að nálgast flensuna. Eigum við kannski að hætta að keyra?
Oft reynast þeir hafa rétt fyrir sér. Til dæmis hafa þeir séð afgreiðslufólk láta eins og það megi snerta allt, svo lengi sem það er í hönskum, til dæmis stút á flöskum og lok á tökubollum á kaffihúsum. Áður en við vissum kom fram á upplýsingafundi almannavarna að hanskarnir voru falskt öryggi.
Átti ekki annars bara að fletja kúrfuna til að hlífa heilbrigðiskerfinu?
Rannsóknirnar eru svo margar og mismunandi að þeir geta vitnað í hvað sem er. Sjúkdómurinn er eftir allt saman bara spurning um tölfræði.
Stundum er þetta fólk sem vill bara geta farið til útlanda, en ekki endilega. Þeir sem ganga lengst í þá átt eru í öðrum flokki.
Tækifærissinnarnir
Þessi hópur tengist regludýrkendunum á þann hátt að þeir finna sér hlutverk í faraldrinum, en tækifærissinnarnir vilja ekkert endilega halda röð og reglu heldur notfæra ástandið sér í hag. Þetta eru til dæmis fyrirtækjastjórnendur sem skelltu sem flestum á hlutabætur til þess að auka hagnaðinn þann mánuðinn. Allar krísur bjóða nefnilega upp á tækifæri.
Setninguna „Vegna Covid-19 faraldursins ... “ má nota á óteljandi marga vegu sér í hag í starfi og einkalífi. Að lágmarki til að sleppa við barnaafmæli eða losna við að mæta í vinnuna, en í hæsta falli til að komast í daglegar beinar útsendingar með sjálf sitt eða lækka þjónustustig og launakostnað í fyrirtækjum.
Uppreisnarseggirnir
Til er hópur sem hefur óþol fyrir aðgerðum vegna Covid-19 faraldursins. Þeir eru skildir afstæðissinnunum vegna vantrúar á bókstafstrú í sóttvörnum, en eru líkt og regludýrkendurnir með virka og beinskeytta afstöðu, nema bara þveröfuga.
Það fylgir ekki bara einni stjórnmálastefnu, heldur er fólk allt frá sjálfstæðisfólkinu Sigríði Andersen og Brynjari Níelssyni, til samfylkingarfólks. Almennt er þetta fólk sem á erfitt með yfirvald og reglur, treður sér aðeins nær að kassanum og hóstar kannski smá til að stríða. Stundum er þetta fólk sem er sjálft vant því að vera yfirvaldið og þolir ekki að vera einn af hinum.
Sprittaði meirihlutinn
Svo eru það allir hinir, sem reyndu bara að lifa af, venjulega fólkið sem er hvorki of né van, sem missti sig ekki í neinu, en reynir að spritta og halda metranum, slepptu því að djamma svo amma væri örugg, og hafa sig lítið í frammi nema tilefni sé til.
Athugasemdir