Ég hóf daginn eins og vanalega á því að fletta í gegnum Instagram story. Notalegt og kemur mér alltaf úr stuði fyrir daginn. Eins og oft áður fann ég kunnuglega gremju fara að krauma innra með mér. Ég rak augun í glærusýningu, eins og tíðkast að nota í mannréttindabaráttu sem fer fram á samfélagsmiðlum, sem fjallaði um illvirki haframjólkurframleiðandans Oatly. Eftir nokkur ár af on/off veganisma kaupi ég reglulega Oatly og kann að meta vöruna. Vinsældir Oatly eru svo miklar að þau anna ekki eftirspurn. Það er Oatly-skortur á Íslandi, og eflaust annars staðar, um þessar mundir. Þegar það gerðist árið 2018 fór til að mynda ferna af gráu barista-haframjólkinni á 25 dollara í endursölu á Amazon. Mín tilfinning er sú að Oatly sé að einhverju leyti mjólk upplýstra neytenda.
Glærurnar sem pirruðu mig í morgunsárið lýstu vondri framkomu stórfyrirtækisins gagnvart litlu fjölskyldufyrirtæki í Bretlandi. Stórfyrirtækið fór í mál við …
Athugasemdir