Í frétt á Rúv kemur fram að fjármálaráðherra segi „takmörk fyrir því hversu mikið laun á Íslandi geta hækkað til lengdar.“ Hann bætir því við að „við hljótum á einhverjum tímapunkti þurfa að undirgangast þau lögmál sem alls staðar gilda, að það eru takmörk fyrir því hversu mikið er hægt að taka út í laununum einum og sér úr hagkerfinu.“

Hvað áhugaverðast við þetta innlegg aðalandarinnar í fjármálaráðuneytinu er að hann skuli tala um hagfræði nýfrjálshyggjunnar sem „þau lögmál sem alls staðar gilda“ – þ.e. náttúrulögmál. Hann heldur sjálfsagt að við séum öll enn ginnkeypt fyrir þeirri bábilju að ójöfnuður sé óhjákvæmileg afleiðing ópersónulegra peningalögmála, eða alla vega nógu mörg til að af þessum málflutningi leiði engar mótbárur.

Honum skjátlast.

Ójöfnuður er afleiðing af pólitískum ákvörðunum þeirra sem þjóna eignastéttinni fremur en launafólki.

Þess ber að geta að fullyrðingin er hálfsannleikur. Ég get tekið undir það að ekki er hægt að stemma stigu við ójöfnuð með kauphækkunum einum og sér. Einnig þarf stjórnvaldsaðgerðir til að lækka húsnæðisverð, fá inn í almenna sjóði arðinn af auðlindum okkar og færa skattbyrðina af launum yfir á fjármagnstekjur svo eitthvað sé nefnt. Réttið upp hönd sem teljið Bjarna Benediktsson líklegan til að koma einhverju af þessu í framkvæmd.

Nei, einmitt.

Ekki ég heldur.

Þetta þarf ekki að vera svona. Þessi maður er ráðherra og verður það líklegast áfram í fjögur ár í viðbót. Hann mun reyna að koma öllum byrðunum af Covid-samdrættinum yfir á herðar okkar sem lifum á mánaðarlaunum. En honum mun ekki takast það nema með þöglu samþykki okkar. Hann fær ekki það samþykki. Fyrst honum er svona tíðrætt um takmörk er um að gera að benda honum á eftirfarandi:

Bjarni Benediktsson.

Það eru takmörk fyrir því hversu lengi skiptakerfi getur haldist við lýði sem verðlaunar siðblinda fjármagnsfursta og setur okkur undir ægivald þeirra. Það eru takmörk fyrir því hversu mikla hræsni almenningur mun láta bjóða sér. Þú heldur að þú sért í svo hárri stöðu núna að forréttindi þín séu eilíf, Bjarni. Það hafa margir í mannkynssögunni haldið áður en spilaborgin féll.

Þinn tími kemur.