Fátt er svo með öllu illt að ei boði gott
"Fátt er svo með öllu illt að ei boði gott/það má finna út úr öllu ánægjuvott," segir í texta Ómars Ragnarssonar við erlent lag. Þó að Covid-19 faraldurinn hafi geysað hér (og geysi enn), þá höfum við mannfólkið lært ýmislegt af þessum erfiða tíma.
Eitt af því er það hversu mikilvæg líðan okkar er. Þegar fólk var að einangra sig heima, hvort sem var vegna smits eða vegna hættunnar á smiti, þá áttuðum við okkur á því að andleg líðan skiptir máli ekki síður en líkamleg líðan. Hún skiptir jafnvel meira máli. Og það voru allir hvattir til að sinna sinni andlegu líðan. Helgi Björns og reiðmenn vindanna spiluðu í sjónvarpi vikulega, hvatt var til göngutúra, ekki síst með börnunum. Það voru settir bangsar út í glugga fyrir krakkana til að taka eftir og það gladdi ekki bara börnin heldur líka okkur sjálf.
Umræðan um að brenna út í starfi, að kulna í vinnunn, efldist mjög og vinnuveitendur velflestir veittu starfsfólki sínu mikið svigrúm til að koma í veg fyrir slíkt. Og þessi umræða heldur áfram sem betur fer. Hins vegar er hún yfirleitt á þá leið að gæta verði að andlegri líðan og að huga vel að sér til þess að fólk missi ekki úr vinnu (eða missi vinnuna). Fókusinn er á það að við eigum að vera skilvirk í vinnunni. Það gleymist í þeirri umræðu að það, að huga að sér og andlegri líðan sinni, snýst ekki um að vera afkastamikill einstaklingur. Umræðan á ekki að snúast um að hjálpa einstaklingum að ná kröftum svo þeir geti orðið virkir þátttakendur í atvinnulífinu sem fyrst.
Þetta snýst um að minna sig á að þú ert mikilvægari en afköstin þín.
Athugasemdir