Þessi pistill er í raun opið bréf til sægreifanna sem reka Morgunblaðið. Það hljóðar svo:
Halló sægreifar.
Eins og flestallir af minni kynslóð er ég alinn upp með Morgunblaðinu og það skipti heilmiklu máli fyrir okkur. Fyrir mig var það enn meira mál en flesta aðra, þar eð móðir mín var blaðamaður á blaðinu og ég kynntist blaðinu því innanfrá, ef svo má segja.
Ég vissi til dæmis að þótt ritstjórar Morgunblaðsins leituðust vissulega við að móta skoðanir lesenda sinna í ritstjórnargreinum, þá unnu þar heiðarlegir og kappsamir blaðamenn sem létu ekki annarleg sjónarmið ráða störfum sínum.
Vissulega gekk á ýmsu í sambúð minni við Morgunblaðið, en ég virti þó ætíð blaðamenn þess mikils og ritstjórarnir Matthías og Styrmir áttu - þrátt fyrir allt - heilmikinn þátt í að sveigja íslenska blaðamennsku frá flokkshollustu og klíkuskrifum.
Eftir að Ólafur Stephensen tók svo við ritstjórn virkaði blaðið um tíma alveg frjálst og óháð og lofaði sannarlega góðu. Hið gamla Morgunblað virtist líklegt til að standa í fararbroddi frjálsrar blaðamennsku á 21. öldinni.
En þá keyptuð þið blaðið.
Þið keyptuð það ekki af áhuga á frjálsri fjölmiðlun. Og þið keyptuð það heldur ekki til að græða á því. Þótt blaðið hafi fengið gríðarlegar skuldir afskrifaðar - fjóra milljarða, ef mér skjöplast ekki - þá hefur tapið þó lengst af verið mikið en þið hikið ekki við að ausa peningum í þá hít.
Af því að þið keyptuð blaðið til að reka áróður fyrir ykkur sjálfa. Þið keyptuð alvöru fjölmiðil og breyttuð honum í áróðursmálgagn fyrir kvótakerfið og gegn nýrri stjórnarskrá - af því ekkert óttist þið meira en almennileg ákvæði um auðlindir - og svo önnur sem gætu hamlað gegn þeirri helmingaskiptaspillingu þar sem þið þrífist svo vel.
Og þið réðuð Davíð Oddsson til að stýra áróðursmálgagninu ykkar.
Sjálfur hrunkóngurinn varð ritstjóri eins áhrifamesta fjölmiðils á Íslandi.
Þetta var náttúrlega bara eins og blaut tuska framan í andlit fólks sem ímyndaði sér að eftir hrun væri bæði brýnt og mögulegt að skapa óspilltara Ísland - en þurfti á heiðarlegum fjölmiðlum að halda til þess.
Enda sagði þriðjungur áskrifenda Morgunblaðsins upp blaðinu þegar þetta fréttist.
Ég var einn af þeim. Ég skal trúa ykkur fyrir því, sægreifar, að það var ekki auðvelt skref að segja upp blaði sem hafði fylgt manni alla ævi og var eins og ættingi manns, en þetta skref ykkar var of stórt, of gróft, til að við yrði unað.
Ykkur var alveg sama þótt almenningur segði upp blaðinu í hrönnum.
Þið réðuð Davíð Oddsson ekki á Moggann til að sannfæra almenning í þessu landi um eitt eða neitt.
Þið réðuð hann til að prédika yfir þeim sannfærðu. Þið réðuð hann til að stappa stálinu í valdamenn, æðstu embættismenn, sjálfstæðismenn og framsóknarmenn, ykkar fólk!
Þið réðuð hann til að brýna fyrir ykkar mönnum að halda árunni hreinni. Marsera í takt. Lofsyngja sægreifa. Lækka gjöld ykkar. Ráðast af offorsi gegn minnstu tilraunum til að hrófla við ykkur. Hæðast að öllum sem blökuðu við ykkur.
Og það hefur ykkar maður gert skammlaust.
Orðspor Morgunblaðsins sem alvöru fjölmiðils hefur enda hraðminnkað. Þar vinna enn góðir blaðamenn sem áreiðanlega þjást undan því hvernig blaðið hefur verið gert að áróðursmálgagni, en ykkur er sama um það.
Því þið eruð ekki að halda úti fjölmiðli, þið eruð að halda úti dýrasta áróðurspésa á landinu.
Og nú er ykkar maður kominn í forsetaframboð.
Við skulum hafa sem fæst orð um þá beisklegu baráttu.
En auðvitað er helsta baráttumálið að berjast gegn hugsanlegum breytingum á stjórnarskránni. Það segir sig sjálft.
Allt er þetta frekar trist.
En nú hefur tekið steininn úr.
Þið látið nú hvað eftir annað dreifa Morgunblaðinu ókeypis í öll hús á landinu, og þá bregst ekki að þar er að finna ómerkilegar áróðursgreinar sem ætlað er að níða skóinn af helstu keppinautum ykkar manns.
Heiðarlegu fólki.
Síðast nú í morgun.
Þar sem ábyrgðinni af Icesave er varpað á alla nema Davíð Oddsson. Manninn sem þó ber meiri ábyrgð á málinu en flestir aðrir.
Greinaskrifin í Mogganum vekja margar og leiðar spurningar um siðferðið á bak við svo skefjalausan áróður.
Bæði fyrir frambjóðandann sjálfan, þá starfsmenn Morgunblaðsins sem taka þátt í þessu, og fyrir ykkur sem eigendur blaðsins sem notið það í blygðunarlausum áróðri gegn tilteknum forsetaframbjóðendum.
En þið megið eiga þessar spurningar.
Þið munið hvort sem er ekki bera við að svara þeim, þið eruð svo önnum kafnir við að telja peningana ykkar.
En ég bið bara um eitt.
Látiði mig í friði.
Viljiði vera elskulegir að hlífa mér við þessari „frídreifingu“ áróðurspésans ykkar framvegis?
Hann gerir hvort sem er ekkert nema subba út umhverfið.
Ég hefði getað beint þessari beiðni til blaðberans, en honum kemur þetta í rauninni ekkert við. Hann er bara í sinni heiðarlegu vinnu.
Því ætla ég að biðja ykkur að annast þetta.
Hlífið mér við subbuskap ykkar framvegis sægeifar.
Athugasemdir