Ósköp eru dapurleg örlög Davíðs Oddssonar.
Þessi maður - sem um aldamótin 2000 slagaði þó nokkuð upp í Halldór Laxness í skoðanakönnunum um „merkasta Íslending tuttugustu aldar“ - hann ver sinni síðustu pólitísku baráttu og eyðir síðustu leifunum af orðstír sínum í að reyna að níða niður fræðimannsorðspor Guðna Th. Jóhannessonar af öllum mönnum.
Þessi forni stórkall, hann mælir nú árangur sinn í því hvort honum tekst að hafa örfá prósent af forsetaframbjóðanda sem situr dolfallinn andspænis ósköpunum og spyr að vonum:
„Davíð, hefur þú enga sómakennd?“
Gabriel Gárcia Márquez skrifaði einu sinni skáldsögu sem bar heitið „Haust patríarkans“ og fjallaði um hnignun og fall einræðisherra í Suður-Ameríku.
Hin sorglega frammistaða fyrrum forsætisráðherra í sjónvarpinu í dag sýndi rækilega að nú er ekki haust, nei, nú er runninn upp nístingsvetur Davíðs Oddssonar.
Athugasemdir