Lilja Alfreðsdóttir var gerð utanríkisráðherra í vor þegar Sigmundur Davíð Gunnlaugsson hrökklaðist úr embætti forsætisráðherra. Það var engin sérstök ástæða fyrir því, nema hún virtist eiga að vera að eins konar kveðja hans inn í stjórnkerfið, eða málpípa hans, eða varðhundur.
Ekki byrjaði hún vel, því aðeins örfáum dægrum eftir að hún tók við hinu nýja starfi sínu birtist hún í fjölmiðlum og fimbulfambaði um að orðspor Íslands hefði ekki beðið neitt tjón af umræðunni kringum Panama-skjölin og ruglið í Sigmundi Davíð.
Þetta vissu allir að það var tóm lýgi, en Lilja sagði þetta samt - líklega svo Sigmundi Davíð liði betur, hvar sem hann var þá niðurkominn.
Hún var sem sagt að vinna fyrir hann.
Núna er hún í viðtali við Fréttablaðið og er spurð um umsókn okkar Íslendinga að Evrópusambandinu.
Þá trommar hún upp með þá skoðun sem engir nema allra, allra forstokkuðustu ESB-andstæðingar halda fram.
Að ef og þegar Íslendingar vilja halda áfram umsóknarferli að ESB, þá verði haldin þjóðaratkvæðagreiðsla.
En spurningin verði ekki: Viltu sækja um aðild að ESB?
Heldur afdráttarlaust: Viltu ganga í Evrópusambandið?
Menn eins og Sigmundur Davíð telja að þannig megi koma í veg fyrir að nokkurt framhald verði á umræðum okkar við ESB. Margir sem myndu vilja sækja um aðild að ESB og láta reyna á hvernig samningar næðust, þeir væru ekki tilbúnir til að lýsa yfir fyrirfram að þeir vilji ganga í sambandið - sama hvað.
En slík spurning væri auðvitað tómt rugl.
Við þurfum ekkert að fjölyrða um það - en svoleiðis ganga samningamál auðvitað ekki fyrir sig. Hvert barn veit þetta.
Þetta veit Lilja Alfreðsdóttir líka, ef hún er ekki skyni skroppin.
En samt segir hún í Fréttablaðinu að það sé svo „óljóst“ að fara í þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort fólk vilji sækja um aðild.
Þetta er þvaður og Lilja veit það.
Sumpart má segja að þetta skipti ekki öllu máli akkúrat þessa mánuðina því nýjar aðildarviðræður að ESB séu vart yfirvofandi alveg á næstunni.
En þó eru þessi orð Lilju Alfreðsdóttur raunar mjög mikilvæg.
Vegna þess einfaldlega að þau sýna að vel menntuð og áreiðanlega býsna fróð manneskja sem fær þann starfa að vinna að hag íslensku þjóðarinnar á alþjóðavettvangi, og þiggur laun og frama fyrir það - hún lætur sig hafa það að fara með augljóst flokksbull frekar en að tala af skynsamlegu viti.
Þetta snýst alls ekki um aðild að ESB, heldur hitt hvort stjórnmálamaður hefur heiðarleika eða flokkshollustu í hávegum.
Og Lilja Alfreðsdóttir er greinilega ekki að vinna fyrir okkur - hún er enn bara að vinna fyrir Sigmund Davíð.
Athugasemdir