Auðvitað erum við flest komin með algjört ógeð á kosningum á þessum tímapunkti. Þeir segja lýðræðið vera það skásta sem við eigum en guð minn góður hvað það er þreytandi í framkvæmd. Samfélagsmiðlar löðrandi í nafnlausum og nafngreindum áróðri og skítkasti, fréttamiðlar útataðir í skoðanakönnunum og viðræðum og slúðri. Pissukeppni valdsjúkra framapotara getur aldrei orðið annað en sóðalegur og illa lyktandi gjörningur til lengdar.
Sá þjóðfélagshópur sem virðist hafa minnsta þolinmæði fyrir óaðlaðandi ásýnd stjórnmálanna er ungt fólk. Í síðustu sveitastjórnarkosningum kusu aðeins 45,4% einstaklinga á aldrinum 20-24 ára. Í sömu kosningum fóru 82,8% fólks á aldrinum 65-69 ára í kjörklefann og tjáðu þar skoðun sína. Þetta er gríðarlegur munur, og þegar stuðningur við stjórnmálaflokka eftir aldri er skoðaður útskýrir hann að hluta til hvers vegna óvinsæl ríkisstjórn á raunverulega möguleika á að halda völdum í kosningunum á morgun, einfaldlega vegna þess að unga fólkið sem er óánægt með hana mætir ekki á kjörstað.
Í könnun MMR á fylgi við flokka eftir aldri kemur í ljós að ungt fólk vill helst sjá róttækar breytingar í stjórnmálum. Einstaklingar á aldrinum 18-29 ára eru yfirgnæfandi stuðningsmenn Pírata, eða um 44,5% á meðan aðrir flokkar haltra á eftir með 12,5% eða minna. Þegar stjórnmálaskoðanir eldri kjósenda eru skoðaðar er hins vegar aðra mynd að sjá. Í aldurshópnum 68 ára og eldri er Sjálfstæðisflokkurinn lang vinsælastur, með 29,9%. Þetta þýðir að stuðningur Pírata er hjá þeim sem kjósa ekki, en þeir sem styðja Sjálfstæðisflokkinn kjósa.
Í sumar kusu Bretar um veru sína eða brottför úr Evrópusambandinu. Samkvæmt könnun Politico voru 75% yngstu kjósenda, á aldrinum 18-24 ára fylgjandi áframhaldandi veru í sambandinu, en það er einmitt sami hópur og mætti ekki á kjörstað en aðeins 36% fólks á þessum aldri kaus. Fólk á aldrinum 65 ár og upp úr var í miklum meirihluta fylgjandi því að yfirgefa sambandið, eða 61%, en það er einnig hópurinn sem var duglegastur að kjósa, en kjörsókn á þeim aldri var 83%. Þetta þýðir að vegna sinnuleysis leyfðu yngri kjósendur þeim eldri að taka ákvarðanir um framtíð sína fyrir sig.
Ég hef ekki orðið var við neina herferð stjórnvalda þar sem ungt fólk er hvatt til þess að mæta á kjörstað. Það er ekki gott, því þó lýðræðið lykti eins og gamalt sorp, þá er það samt sorpið okkar. Ef þú spyrð unga manneskju hvort hún sé búin að kjósa og viðkomandi segir eitthvað eins og „Nei, ég nenni því ekki, þetta skiptir engu máli“ vertu þá reið.
Því þetta skiptir víst máli. Það hver fer með löggjafarvaldið skiptir máli. Það hver stjórnar landinu skiptir máli. Rektu viðkomandi á kjörstað því þetta er einmitt manneskjan sem þarf að kjósa. Ef þér líður eins og fólkið við völd hafi staðið sig illa þá skiptir máli að skipta um fólk. Og þú skiptir um fólk með því að kjósa annað fólk.
Athugasemdir