Stundum, þegar ég fylgist með atferli ráðherranna í núverandi ríkisstjórn - skefjalausri hagsmunagæslu þeirra í þágu hinna ríku í bland við vanhæfni og valdhroka - þá verður mér hugsað til „kattanna“ í ríkisstjórnarflokkunum á síðasta kjörtímabili.
Sú ríkisstjórn tókst á við gríðarlega erfiðleika og þótt henni hafi verið mislagðar hendur um margt, þá verður orðstír hennar fínn þegar fram líða stundir.
Það sem fór hins vegar verst með hana var sundurlyndisfjandinn - alveg ótrúlega mikill tími fór í að reyna að friða nokkra róstusama þingmenn Vinstri grænna og innan Samfylkingar voru reyndar líka menn sem tóku sín prívatsjónarmið fram yfir þau þjóðþrifamál sem ríkisstjórnin var að reyna að vinna.
Rósturnar í ríkisstjórninni ollu því hins vegar að hún kom ekki fram mörgum af sínum bestu málum og þær róstur færðu hægri öflunum í landinu völdin í hendur í kosningunum 2013.
Hvernig skyldi þeim líða núna - mönnum eins og Atla Gíslasyni eða Jóni Bjarnasyni? Og hinum „köttunum“? (Hæ Ögmundur!) Og alveg sérstaklega þeim innan ríkisstjórnarflokkanna þáverandi (líka Samfylkingar) sem lögðu stóra steina í garð stjórnarskrármálsins - eða viðleitni til endurskoðunar á fiskveiðistjórnarkerfinu.
Ætli þeim finnist stjórnmálaferill sinn vel lukkaður?
Athugasemdir